Poniti kolèm juragané wis 10 tahun luwih. Pas ingeb onok tamu, tapi juragané kadit nang hamur. Tamuné wong asli Ngalam, jenengé Solikin tapi bekèn diceluk Nikolas (Osob Kiwalan Jo).
Nikolas : coba tak entèni 5 menit sih, lèk durung hélom yo
mené aé mréné manèh
Poniti : Oyi sam Nikolas, sampèan pinarak (karo njupukno
ngombé)
Nikolas : Awakmu kok krasan temen nang kéné, opo sing
nggarahi krasan. rayaban é akèh paling? opo nakamé
kanè-kanè nang kéné?
Poniti : Pokoké kanè pol Sam, duduk mergo nakamé utowo ojiré.
Nikolas : lha terus, apané sing ènak?
Poniti :Terus terang ayas nang daèrah iki merasa tersanjung,
tiap bulan osi kirim ojir nang èbès karo kana ku. Sing paling
membanggakan, disediakno Bank khusus kanggo ayas.
Nikolas : Wancik Rèk, kosom sih? Bank opo iku: BRI, BNI, BCA..?
Poniti : Iku lho Sam, cedeké prapatan, sing onok tulisané hédeg:
CABANG PEMBANTU
Nikolas : (Langsung semaput)
No comments:
Post a Comment