Guyonan Boso Malang (Noyug Jès…. ) “Lek Sik Ramé…? Utem!!

“Lek Sik Ramé…? Utem!!

Arèk SMA Éhom terkenal ndablek-ndablek. Lek pas pelajaran akèh sing noyug dhéwé. Akèh urug sing bengok-bengok cèk kelas iso anteng – tapi guru sering kadit osi ngatasi raméné kelas sing koyok rasap. Onok guru ijis sing paling diwedèni, guru sejarah – wongé sinam tapi lek kadung mbengok…wih koyok wasit lab-laban sing nyemprit ngekè’I kartu merah. “Lek sik ramé..? keluar!!” karo nuding irungé murid sing jik omong. Murid iku maeng langsung metu, alasané macem-macem: onok sing alasan isin soalé disenèni wong ayu, onok sing metu soale pingin ukut sènjem karo ipok. Tapi, akèh sing ancené kewedèn karo suara melengking urug kodèw uya iku.

Mari unggah-unggahan kelas, holokes prèi – hèbak diajak rekréasi nang ILAB numpak kapal terbang. Urug karo murid kabèh dadi siji sak pesawat, podo macak mbois-mbois. Kèra kèra suaneng pol, nang njero pesawat gak onok sing ngantuk: onok sing crito asyik karo nawak é, onok sing nakam kacang terus kulit é digawé sawat sawatan, onok sing badhèk badhèkan karo ngguyu cekaka’an. saking raméné, pramugari sampèk ngilingno cek arèk-arèk gak ribut. Dasar kana adum,  pramugari komès malah digarapi, onok sing suit-suit. Pramugari sampèk kèwèm mlayu nang nggone pilot. Pilot nyeluk kepala halokes kongkon nenangno arèk-arek. Daser kulino ramé nang kelas – meneng mek rong menit terus akeh suara manèh, malah tambah ruamé koyok rasap krempyeng. Kepala halokes gèlèng gèlèng kadit osi ngatasi. Pilot mecungul manèh karo mrengut, njaluk guru-guru iso mbantu nenangno massa. Guru sejarah dianggep sing iso ngatasi hasalam iki.

Eng ing èng… guru sejarah sing ayu terus ngadek, wajahé digawé abang. Nggowo garisan terus ngadek nang tengahé murid-murid, “thèk..thèk..thèk..thèk” garisan di thuthuk-thuthuk no nang koconé kapal. Kabeh murid kagèt karo ndhredheg..ndelok Bu Surti mendelik. Bu Surti rumongso olèh angin, langsung mbengok: “Lèk sik rame..? keluar!!” koro nuding murid kabèh – roto. Arèk-arèk secara sepontan terus podo metu kabeh. Gak sampèk limang menit terus suasana tenang, sepi mamring… gak uhat onok suoro manèh.    

lho lak kèplas kabèh arèk-arèk iku. tibo tekok kapal muluk ~ wah… kadit nès ho!

(Adi Mohe)